ज्ञानाचे गाणे

                    (२७ डिसेंबर १८९८ - १० एप्रिल १९६५)

तू ज्ञानाचे गाणे भाऊ, तू सूर्याची भाषा;

तमोयुगाला उजळून गेल्या तव किरणांच्या रेषा.

बहुजन भोळे गिळून टाकले होते अंधाराने;

घरे मोडकी उभी राहिली तुझ्याच आधाराने;

दिले मृतांना संजीवन तू, केल्या दूर निराशा.

शेतीच्या दारात आणली तू ज्ञानाची गंगा;

माती मधुनी तूच फुलविल्या शास्त्राच्या फुलबागा;

तूच पेरल्या मनात अमुच्या नव्या सुगंधी आशा.

सात सागरापल्याड केले मंथन वेदांताचे;

तूच काढिले शोधून मोती धर्माच्या उगमाचे;

तुझी लेखणी वेद पोचवी दूरदूरच्या देशा.

सातपुड्याचा उंच कडा तू, तू पूर्णा माई;

तू मजुरांचा महादेव गा, तू दलितांची आई;

छत्रपतीच्या ज्ञानपोईचा केला तूच गणेशा..

-डॉ. श्रीकृष्ण राऊत